woensdag, februari 25, 2004
UREN DAGEN NICHTEN (25)
Vandamme liet aan Kip zien hoe hij van die zetel in een handomdraai ook een handig bed kon maken. "Zullen we dan meteen maar eens die matras uittesten, schatteke? Bij IKEA hebben ze me verteld dat de springveren 10 jaar lang stootbestendig zijn."
Dat had Vandamme beter niet gezegd. "Whàààt ? Komt dat ding van bij IKEA ?!" kakelde Kip. "Ge denkt toch niet dat ik daar nog één seconde ga in liggen, Vandamme. Ge kunt zien dat hier morgen iets deftigs staat, van Durlet, DeSede of RolfBenz. Of ik zet hier geen voet meer binnen !!"
Razend beende Kip naar de voordeur. Toen ze die opentrok zag ze iets op de grond liggen. Het was Sprokkelhol, compleet van zijn Cecilmelk. Sinds F.M. er de plak zwaait op het FOD is bijna iedereen daar dagelijks van zijn melk, vooral die onvoorspelbare woedeuitbarstingen zorgen voor verhoogde spanningen bij het personeel. Cecil kon geen woord meer uitbrengen. Gelukkig had hij zijn elektronische hond bij. "Help, mijn baasje heeft een lumbago. Kan hij hier niet in Vandamme's wonderzetel blijven slapen ? Het schijnt dat die veren 10 jaar schokbestendig zijn. Help, mijn baasje heeft een..." zo ging het steeds opnieuw. Kip werd helemaal hysterisch : "Vandamme" krijste ze "nooit gedacht dat je me bedroog met die blogvrienden van je. Ik had naar Merlina moeten luisteren. Ze had me nochtans gewaarschuwd. Maar ik waarschuw je: als je Cecil hier binnenlaat dan zie je me nooit meer terug !".
Ze gaf zo een harde schop op Aibo die daardoor twintig meter verder in de struiken vloog waar Atari zich verborgen hield. Hij had Cecil met zijn nieuwe Subaru naar hier gebracht in de hoop dat Vandamme zou opendoen. "Verdomme" mompelde atari "Voor ne keer dat ik bij met Hulla mocht blijven van ons ma, komt die Cecil toch aan ons deur zeker. En in wat voor een toestand. Crimineel scheel zat. Hulla zag hem deze morgen nog aan het station. Hij was van toen al goed bezig..."
Ondertussen begaf Huug zich omzichtig, via de Tjuppe-route, naar Hulla's FuckFashion redactielokaal. Hij was naakt. "Ik moet maken dat niemand me ziet. Maar nog liever in mijnen bloten dan in dat belachlijke frul van Bikkembergs." Huug snoof: "Bikkembergs, die Teutoonse trol. Ben verdorie maandenlang model voor haar geweest in bodega "De Poezenwandel" op de grote baan naar Sint Truiden en heb daar geen rotten bal voor in de plaats gezien. Nougabollen ! Ik ga eens aan Hulla vestimentair advies vragen. Misschien heeft hij iets liggen om aan te trekken. Tenslotte betalen die designersnollen hem in natura om toch maar een vermelding op FF te krijgen. Ik moet toch iets deftig aan hebben voor op de prijsuitreiking..."
Inderdaad lieve lezers, de grote clash der titanen was inmiddels uitgedraaid op een klinkende overwinning voor Lowazzie. Het was kantje boordje maar uiteindelijk moest Bernard tijdens het zingen van "Bobby Brown" plots het onderspit delven toen Lowazzie uitpakte met een quote uit de verzamelde werken van Immanuel Kant:
"Out of timber so crooked as that from which man is made nothing entirely straight can be carved." Inderdaad, hij had het altijd al gedacht. Het was Lowazzie die de holebifuiven in de Vooruit organiseerde. Dat plotse inzicht bracht Bernard op de knieën. Verlamd door de bekentenis van Lowazzie bleef hij steken als een verroeste naald op vinyl en prevelde: "I'm going down, I'm going down..."
Atari kwam terug tot bewustzijn. "Merde zeg, wat bezielt die Vandamme ? Een oude Sony platendraaier in de struiken dumpen ! Knal op mijn hoofd gedomme ! Gelukkig heeft hij me niet gezien. En met wie zit die daar nu ruzie te maken? Enfin, ik trek het me niet aan, rap de plaat poetsen !" In een rotvaart scheurde Atari weg. "Die Subaru heeft nogal power zeg ! Nu nog dat rijbewijs halen, maar ondertussen kan ik dat van Piglet gebruiken. Bij controle zeg ik wel dat die foto is genomen tijdens het carnaval toen we de Muppets nadeden."
Dimi zat diep weggezakt in zijn stoel te dommelen toen een blonde stewardess (1.75m, met een ferm maar stevig kontje) hem kwam wakker maken. Met een gelukzalige glimlach op de mond kreunde Dimi: "Hey, beauty, ik was net over jou aan het dromen". Het was een man ! Hij keek Dimi aan met ogen waar ieder moment
dolken uit konden schieten, nam de veiligheidgordel vast en snoerde die in dunste stand rond Dimi's middel zodat hij bijna zijn airlinefood in het kotszakje moest uitspuwen. "We gaan zometeen landen in Nassau mijnheer, gelieve niet meer te roken." "Verdikke zeg, voor de eerste keer dat ik vlieg op kosten van de firma valt ik toch wel op een straighte steward ! En hij lijkt zelfs een beetje op die zanger ...mmm, die Zornikdinges..." Dimi was namelijk op geheime missie om de zwarte kas van het Blauwe Fabriekje te gaan nazien. "Kan ik in één klap de royalties van mijn boek placeren op een nieuwe rekening en daarna laat ik me eens goed gaan in de Crystal
Palace Casino".
Tsja beste lezertjes... hoe het verder afloopt... dat maakt u zelf uit !
[Door Huug]
Vandamme liet aan Kip zien hoe hij van die zetel in een handomdraai ook een handig bed kon maken. "Zullen we dan meteen maar eens die matras uittesten, schatteke? Bij IKEA hebben ze me verteld dat de springveren 10 jaar lang stootbestendig zijn."
Dat had Vandamme beter niet gezegd. "Whàààt ? Komt dat ding van bij IKEA ?!" kakelde Kip. "Ge denkt toch niet dat ik daar nog één seconde ga in liggen, Vandamme. Ge kunt zien dat hier morgen iets deftigs staat, van Durlet, DeSede of RolfBenz. Of ik zet hier geen voet meer binnen !!"
Razend beende Kip naar de voordeur. Toen ze die opentrok zag ze iets op de grond liggen. Het was Sprokkelhol, compleet van zijn Cecilmelk. Sinds F.M. er de plak zwaait op het FOD is bijna iedereen daar dagelijks van zijn melk, vooral die onvoorspelbare woedeuitbarstingen zorgen voor verhoogde spanningen bij het personeel. Cecil kon geen woord meer uitbrengen. Gelukkig had hij zijn elektronische hond bij. "Help, mijn baasje heeft een lumbago. Kan hij hier niet in Vandamme's wonderzetel blijven slapen ? Het schijnt dat die veren 10 jaar schokbestendig zijn. Help, mijn baasje heeft een..." zo ging het steeds opnieuw. Kip werd helemaal hysterisch : "Vandamme" krijste ze "nooit gedacht dat je me bedroog met die blogvrienden van je. Ik had naar Merlina moeten luisteren. Ze had me nochtans gewaarschuwd. Maar ik waarschuw je: als je Cecil hier binnenlaat dan zie je me nooit meer terug !".
Ze gaf zo een harde schop op Aibo die daardoor twintig meter verder in de struiken vloog waar Atari zich verborgen hield. Hij had Cecil met zijn nieuwe Subaru naar hier gebracht in de hoop dat Vandamme zou opendoen. "Verdomme" mompelde atari "Voor ne keer dat ik bij met Hulla mocht blijven van ons ma, komt die Cecil toch aan ons deur zeker. En in wat voor een toestand. Crimineel scheel zat. Hulla zag hem deze morgen nog aan het station. Hij was van toen al goed bezig..."
Ondertussen begaf Huug zich omzichtig, via de Tjuppe-route, naar Hulla's FuckFashion redactielokaal. Hij was naakt. "Ik moet maken dat niemand me ziet. Maar nog liever in mijnen bloten dan in dat belachlijke frul van Bikkembergs." Huug snoof: "Bikkembergs, die Teutoonse trol. Ben verdorie maandenlang model voor haar geweest in bodega "De Poezenwandel" op de grote baan naar Sint Truiden en heb daar geen rotten bal voor in de plaats gezien. Nougabollen ! Ik ga eens aan Hulla vestimentair advies vragen. Misschien heeft hij iets liggen om aan te trekken. Tenslotte betalen die designersnollen hem in natura om toch maar een vermelding op FF te krijgen. Ik moet toch iets deftig aan hebben voor op de prijsuitreiking..."
Inderdaad lieve lezers, de grote clash der titanen was inmiddels uitgedraaid op een klinkende overwinning voor Lowazzie. Het was kantje boordje maar uiteindelijk moest Bernard tijdens het zingen van "Bobby Brown" plots het onderspit delven toen Lowazzie uitpakte met een quote uit de verzamelde werken van Immanuel Kant:
"Out of timber so crooked as that from which man is made nothing entirely straight can be carved." Inderdaad, hij had het altijd al gedacht. Het was Lowazzie die de holebifuiven in de Vooruit organiseerde. Dat plotse inzicht bracht Bernard op de knieën. Verlamd door de bekentenis van Lowazzie bleef hij steken als een verroeste naald op vinyl en prevelde: "I'm going down, I'm going down..."
Atari kwam terug tot bewustzijn. "Merde zeg, wat bezielt die Vandamme ? Een oude Sony platendraaier in de struiken dumpen ! Knal op mijn hoofd gedomme ! Gelukkig heeft hij me niet gezien. En met wie zit die daar nu ruzie te maken? Enfin, ik trek het me niet aan, rap de plaat poetsen !" In een rotvaart scheurde Atari weg. "Die Subaru heeft nogal power zeg ! Nu nog dat rijbewijs halen, maar ondertussen kan ik dat van Piglet gebruiken. Bij controle zeg ik wel dat die foto is genomen tijdens het carnaval toen we de Muppets nadeden."
Dimi zat diep weggezakt in zijn stoel te dommelen toen een blonde stewardess (1.75m, met een ferm maar stevig kontje) hem kwam wakker maken. Met een gelukzalige glimlach op de mond kreunde Dimi: "Hey, beauty, ik was net over jou aan het dromen". Het was een man ! Hij keek Dimi aan met ogen waar ieder moment
dolken uit konden schieten, nam de veiligheidgordel vast en snoerde die in dunste stand rond Dimi's middel zodat hij bijna zijn airlinefood in het kotszakje moest uitspuwen. "We gaan zometeen landen in Nassau mijnheer, gelieve niet meer te roken." "Verdikke zeg, voor de eerste keer dat ik vlieg op kosten van de firma valt ik toch wel op een straighte steward ! En hij lijkt zelfs een beetje op die zanger ...mmm, die Zornikdinges..." Dimi was namelijk op geheime missie om de zwarte kas van het Blauwe Fabriekje te gaan nazien. "Kan ik in één klap de royalties van mijn boek placeren op een nieuwe rekening en daarna laat ik me eens goed gaan in de Crystal
Palace Casino".
Tsja beste lezertjes... hoe het verder afloopt... dat maakt u zelf uit !
[Door Huug]
