vrijdag, februari 10, 2006
UREN DAGEN NICHTEN (49)
In blogland kwam alles stilaan weer wat op zijn plooi. Met Piglet aan het hoofd van Uren Dagen Nichten vond de ultieme oergroepsweblog zijn juiste format terug en Occie en Fresco konden elkaar voortaan verder opgeilen op WOEF (‘Weblog van Occie’s Erotische Fantastieën’). Er werd nogal wat over-en-weer gepost op WOEF en zelfs in die mate dat het uiteindelijk wat uit de hand liep. Ook letterlijk, want amper een halve dag na de lancering mocht Ventie al een vastgelopen toetsenbord herstellen. Occie van zijn kant pakte de pot vaseline mee en trok er op uit. "Ik moet vanavond nog een nieuwe drummer testen", sprak hij.
Piglet leefde zich enorm uit in haar nieuwe job en plande al meteen een boel specials voor UDN. Een ESC-marathon –uiteraard- maar voorts ook een romantische brievenrubriek met Dimi, een lesbocolumn door Dykes and the City en The Girlfriend en blitse modereportages met Huug. De webloggers in kwestie hielden de boot evenwel nog af want van vergoedingen leek nog geen sprake. Gezien Piglet nu een vaste job had nam Merlina thuis de rol van Bree over van haar liefje. Ze liet terstond haar haar rood verven en schafte zich een achtendertigdelige zilverwerkset aan. Soes, Kiwi en Zena kregen drie weken Camp Hennessy cadeau. Lynnie zou er de deugnieten wat discipline bijbrengen.
Ook ten huize Bavada en Kip verliep alles naar wens. Hun Ikea-meubeltjes werden geleverd en ze sloegen volop aan het knutselen. Er bleek bovendien meer geleverd te zijn dan ze hadden besteld want ook de Safleute-slaapkamerattribuutjes die Bietje aanvankelijk had besteld kwamen netjes verpakt aan. Een aantal ervan kon het koppel wel gebruiken in de keuken en de rest vond een bestemming op de schouw, als decoratief kunstobject. Bavada en Kip waren trouwens niet de enige actief op de immobiliënmarkt. Ook Duvelman zocht druk naar zijn toekomstige Casa Ppklts. Hij had een pand in het snotje gekregen en speelde Bietje en Jacques tegen elkaar uit om de goedkoopste lening los te weken. Het ging om een woning die net wat brandschade had opgelopen en daardoor fel in waarde was gedaald. bernard had Duvelman getipt om een bod uit te brengen.
Het huis was dat van LVB. Het was in de fik gestoken nadat LVB spotprenten van Marlon Vanco op zijn weblog had gepubliceerd. Een eerdere aanslag met Dina Miet was gelukkig nog mislukt. Marlon had de aanslag op zevenendertig blogs opgeëist en riep de mensen massaal op om op zijn weblog te komen taalbekvechten en er de door hem verklaarde Paus Pdw te aanbidden. Pdw zelf lag er evenwel niet van wakker. Die was volop in onderhandeling met Dominiek om het zieltogende blad Deng te laten overnemen door Struikgewas, de groepsweblog die ook wat op zoek was naar een nieuwe richting. Hullabaloo van zijn kant volgde de onderhandelingen op de voet want hij speelde al een tijd met het idee op zijn Webnouveau media-imperium verder uit te bouwen tot een gloednieuw kleurenfabriekje. Er bewoog trouwens nogal wat in medialand want ook het regiofabriekje zag immers wel brood in Deng. Het fabriekje wilde Deng omvormen tot een regionaal blogmagazine met Freaq als hoofdredacteur.
Wie uiteindelijk als grote mediawinnaar uit de strijd zal komen (Struikgewas, Webnouveau, het regiofabriekje of toch UDN) blijft afwachten. Of slaat het boekskesfabriekje nog terug??
Piglet leefde zich enorm uit in haar nieuwe job en plande al meteen een boel specials voor UDN. Een ESC-marathon –uiteraard- maar voorts ook een romantische brievenrubriek met Dimi, een lesbocolumn door Dykes and the City en The Girlfriend en blitse modereportages met Huug. De webloggers in kwestie hielden de boot evenwel nog af want van vergoedingen leek nog geen sprake. Gezien Piglet nu een vaste job had nam Merlina thuis de rol van Bree over van haar liefje. Ze liet terstond haar haar rood verven en schafte zich een achtendertigdelige zilverwerkset aan. Soes, Kiwi en Zena kregen drie weken Camp Hennessy cadeau. Lynnie zou er de deugnieten wat discipline bijbrengen.
Ook ten huize Bavada en Kip verliep alles naar wens. Hun Ikea-meubeltjes werden geleverd en ze sloegen volop aan het knutselen. Er bleek bovendien meer geleverd te zijn dan ze hadden besteld want ook de Safleute-slaapkamerattribuutjes die Bietje aanvankelijk had besteld kwamen netjes verpakt aan. Een aantal ervan kon het koppel wel gebruiken in de keuken en de rest vond een bestemming op de schouw, als decoratief kunstobject. Bavada en Kip waren trouwens niet de enige actief op de immobiliënmarkt. Ook Duvelman zocht druk naar zijn toekomstige Casa Ppklts. Hij had een pand in het snotje gekregen en speelde Bietje en Jacques tegen elkaar uit om de goedkoopste lening los te weken. Het ging om een woning die net wat brandschade had opgelopen en daardoor fel in waarde was gedaald. bernard had Duvelman getipt om een bod uit te brengen.
Het huis was dat van LVB. Het was in de fik gestoken nadat LVB spotprenten van Marlon Vanco op zijn weblog had gepubliceerd. Een eerdere aanslag met Dina Miet was gelukkig nog mislukt. Marlon had de aanslag op zevenendertig blogs opgeëist en riep de mensen massaal op om op zijn weblog te komen taalbekvechten en er de door hem verklaarde Paus Pdw te aanbidden. Pdw zelf lag er evenwel niet van wakker. Die was volop in onderhandeling met Dominiek om het zieltogende blad Deng te laten overnemen door Struikgewas, de groepsweblog die ook wat op zoek was naar een nieuwe richting. Hullabaloo van zijn kant volgde de onderhandelingen op de voet want hij speelde al een tijd met het idee op zijn Webnouveau media-imperium verder uit te bouwen tot een gloednieuw kleurenfabriekje. Er bewoog trouwens nogal wat in medialand want ook het regiofabriekje zag immers wel brood in Deng. Het fabriekje wilde Deng omvormen tot een regionaal blogmagazine met Freaq als hoofdredacteur.
Wie uiteindelijk als grote mediawinnaar uit de strijd zal komen (Struikgewas, Webnouveau, het regiofabriekje of toch UDN) blijft afwachten. Of slaat het boekskesfabriekje nog terug??
Uren Dagen Nichten (48) Bloggerbos is boos
Dag beste kijkbuisbloggertjes
Vandaag stond het bloggerbos weer in rep en roer...
Occie17th had een eigen versie gebreid voor dit medium, geheel onbewust van het kwaad dat hij veroorzaakte. Wrevel en misnoegdheid alom, zo blijkt...
Het front voor bloggers tegen vrije meningsuiting geleid door de wellustige Piglet en Merlina heeft zijn ongenoegen geuit en retalieerde onmiddellijk... "Leve de narrowmindedness", zo klonk het, "Je bakt toch ook geen vierkante pannenkoeken?"
Occie17th probeert zich hier nog onderuit te praten maar weet al vooraf (dankzij BaVaDa) dat tegen een koppel kirrende meisjes hier toch geen beginnen aan is...
Gauw zijn al eerste acties ondernomen en kan Fresco zijn Studio 54 niet meer uit van de joelende menigte die het FBTVM steunen...
Het enige wat Occie17th en Fresco nog kunnen proberen is de hulp oproepen van de mondige Duvelman die met een heleboel moeilijke woorden als een echte politieker de gemoederen wat kan bedaren. Er wordt een akkoordje gemaakt dat dergelijke fictie niet meer op dit forum zal gezet worden en een andere locatie zal worden bedacht.
De rust is terug hersteld in het Bloggerbos... of toch niet?
(Dit is dus als "GRAPPIG" bedoeld dus niet met de bedoeling iemand op te tenen te trappen!)
Occie17th
Vandaag stond het bloggerbos weer in rep en roer...
Occie17th had een eigen versie gebreid voor dit medium, geheel onbewust van het kwaad dat hij veroorzaakte. Wrevel en misnoegdheid alom, zo blijkt...
Het front voor bloggers tegen vrije meningsuiting geleid door de wellustige Piglet en Merlina heeft zijn ongenoegen geuit en retalieerde onmiddellijk... "Leve de narrowmindedness", zo klonk het, "Je bakt toch ook geen vierkante pannenkoeken?"
Occie17th probeert zich hier nog onderuit te praten maar weet al vooraf (dankzij BaVaDa) dat tegen een koppel kirrende meisjes hier toch geen beginnen aan is...
Gauw zijn al eerste acties ondernomen en kan Fresco zijn Studio 54 niet meer uit van de joelende menigte die het FBTVM steunen...
Het enige wat Occie17th en Fresco nog kunnen proberen is de hulp oproepen van de mondige Duvelman die met een heleboel moeilijke woorden als een echte politieker de gemoederen wat kan bedaren. Er wordt een akkoordje gemaakt dat dergelijke fictie niet meer op dit forum zal gezet worden en een andere locatie zal worden bedacht.
De rust is terug hersteld in het Bloggerbos... of toch niet?
(Dit is dus als "GRAPPIG" bedoeld dus niet met de bedoeling iemand op te tenen te trappen!)
Occie17th
donderdag, februari 09, 2006
UREN DAGEN NICHTEN (47) De Kus (vervolg)
Hoewel we net afscheid hadden genomen bleef hij door mijn hoofd spoken! Anderzijds voelde ik me een beetje gestressed omdat ik nu naar huis toe moest, naar mijn vriendje die vast wel zou willen weten waar ik de hele nacht was geweest!
Hoe moet ik dit nu uitleggen? Vertel ik hem de waarheid maak ik hem iets wijs? Misschien als ik zeg dat ik tegengehouden ben geweest omdat ik er eentje te veel op had of zo? Nee, te doorzichtig? Misschien gewoon niets zeggen en als ie er om vraagt gewoon zeggen dat ik te moe was om nog verder te rijden en dat ik me gewoon ergens aan de kant had gezet en mijn tuk had uitgeslapen... Ja, dat was een plausibele reden. Hij zou toch niet gewild hebben dat ik gevaarlijke dingen deed en hij weet dat als ik slaap ik lang slaap!
Maar Fresco, hoe moest ik nu verder met hem? Ik voelde me naast een beetje misselijk van de zenuwen, ook een beetje triest. Ik zou niet kunnen kiezen... Mijn vriendje is me vertrouwd en we kennen elkaar door en door maar Fresco is nieuw, spannend en doet mijn buik kriebelen als ik nog maar aan hem denk? Kan ik dit dubbelleven verder leiden? Hoe pak ik dit aan?
Toen ik thuiskwam speelde ik op veilig en vertelde hem het overnachten-in-de-auto-verhaal, douchtte me vlug en vertrok naar de repetitie... Terug dwaalden mijn gedachten af naar de vorige nacht... Na de kus hadden we rust gevonden in elkaars armen, passie op elkaars lichamen en ons hoogtepunt bereikt voor een knetterend vuur. Ik moest Fresco bellen, iets in mijn maag zei het me... Ik had zijn nummer nu gekregen en ik voelde de drang om hem te horen. Ik belde zijn nummer. "Fresco hier," antwoordde hij...
to be continued
Hoe moet ik dit nu uitleggen? Vertel ik hem de waarheid maak ik hem iets wijs? Misschien als ik zeg dat ik tegengehouden ben geweest omdat ik er eentje te veel op had of zo? Nee, te doorzichtig? Misschien gewoon niets zeggen en als ie er om vraagt gewoon zeggen dat ik te moe was om nog verder te rijden en dat ik me gewoon ergens aan de kant had gezet en mijn tuk had uitgeslapen... Ja, dat was een plausibele reden. Hij zou toch niet gewild hebben dat ik gevaarlijke dingen deed en hij weet dat als ik slaap ik lang slaap!
Maar Fresco, hoe moest ik nu verder met hem? Ik voelde me naast een beetje misselijk van de zenuwen, ook een beetje triest. Ik zou niet kunnen kiezen... Mijn vriendje is me vertrouwd en we kennen elkaar door en door maar Fresco is nieuw, spannend en doet mijn buik kriebelen als ik nog maar aan hem denk? Kan ik dit dubbelleven verder leiden? Hoe pak ik dit aan?
Toen ik thuiskwam speelde ik op veilig en vertelde hem het overnachten-in-de-auto-verhaal, douchtte me vlug en vertrok naar de repetitie... Terug dwaalden mijn gedachten af naar de vorige nacht... Na de kus hadden we rust gevonden in elkaars armen, passie op elkaars lichamen en ons hoogtepunt bereikt voor een knetterend vuur. Ik moest Fresco bellen, iets in mijn maag zei het me... Ik had zijn nummer nu gekregen en ik voelde de drang om hem te horen. Ik belde zijn nummer. "Fresco hier," antwoordde hij...
to be continued
UREN DAGEN NICHTEN (46) De kus (vervolg)
Waar waren we gebleven?
Juist, ik fluisterde ...
'Ssshht, maak je geen zorgen,' fluisterde ik en kuste Occie opnieuw. Het was het soort kus dat wanneer onze lippen de verbinding verbroken, ze vroegen om weer herenigd te worden.
Ik werd wakker in Occie’s sterke armen. Hij rolde zich op zijn rug en ik liet mijn hoofd op zijn borst rusten. Ik keek naar zijn profiel, liet mijn ogen langs zijn kaaklijn en lippen glijden, en viel opnieuw in slaap.
Het was al middag toen ik terug wakker werd.
Occie sprak zachtjes: 'Ik vrees dat ik er vandoor moet.' 'Ik heb nog veel te doen vandaag,' zuchtte hij.
'Wat zoal?' vroeg ik geïnteresseerd.
'Ik moet nog oefenen met mijn band. Morgen heb ik een optreden.' Hij opende één oog, sloot het terug en glimlachte. Ik kuste hem. Ik kuste hem opnieuw.
'Blijf hier,' probeerde ik nog. 'Niet opstaan.' Een laatste kus. 'Bel me.'
Enkele ogenblikken later sloot ik de deur van het huis van mijn vriendin. Het was zondagmiddag, lichtjes koel, de lucht grijs en zwanger van regen die nog komen zou.
Op de trein naar huis glimlachte ik, naar niets, naar niemand, terwijl het landschap voorbijschoof.
(door Fresco)
Juist, ik fluisterde ...
'Ssshht, maak je geen zorgen,' fluisterde ik en kuste Occie opnieuw. Het was het soort kus dat wanneer onze lippen de verbinding verbroken, ze vroegen om weer herenigd te worden.
Ik werd wakker in Occie’s sterke armen. Hij rolde zich op zijn rug en ik liet mijn hoofd op zijn borst rusten. Ik keek naar zijn profiel, liet mijn ogen langs zijn kaaklijn en lippen glijden, en viel opnieuw in slaap.
Het was al middag toen ik terug wakker werd.
Occie sprak zachtjes: 'Ik vrees dat ik er vandoor moet.' 'Ik heb nog veel te doen vandaag,' zuchtte hij.
'Wat zoal?' vroeg ik geïnteresseerd.
'Ik moet nog oefenen met mijn band. Morgen heb ik een optreden.' Hij opende één oog, sloot het terug en glimlachte. Ik kuste hem. Ik kuste hem opnieuw.
'Blijf hier,' probeerde ik nog. 'Niet opstaan.' Een laatste kus. 'Bel me.'
Enkele ogenblikken later sloot ik de deur van het huis van mijn vriendin. Het was zondagmiddag, lichtjes koel, de lucht grijs en zwanger van regen die nog komen zou.
Op de trein naar huis glimlachte ik, naar niets, naar niemand, terwijl het landschap voorbijschoof.
(door Fresco)
