dinsdag, december 21, 2004
UREN DAGEN NICHTEN (33) Krijstmazz 2004
(Een 'modern' Kerstverhaal)
Ergens Ten Westen van het Land
Piglet zag het helemaal niet meer zitten, ze was lijkbleek en een instorting nabij. De brandweer was net vertrokken, de wijkagent stond nog ijverig te noteren aan wat er overbleef van de keukentafel en nu stonden deurwaarders in drommen voor haar (en Merlina's) huisje. Hoe was het zover kunnen komen? Laten we beginnen bij het begin:
De schattie had een boekje op zolder gevonden met allerlei recepten (onder meer ook voor Chinees eindejaarsvuurwerk) en had het lumineuze idee gekregen om dat uit te proberen met als gevolg dat de halve keuken (en een deel van de woonkamer) door de ontploffing die erop volgde er gewoonweg niet meer was. "Moest dat nu zo nodig met een snelkookpan, gie calle!!!" gilde Piggie. Merlina kon geen pap meer zeggen, en daarbij: met haar trommelvliezen die naar de filistijnen waren kon ze Piglet toch niet horen. Ze snikte alleen maar: "Nu gaan de katten niet meer in de kerstboom kunnen hangen, nah!" Ondertussen werden de deurwaarders ongeduldig en begonnen verklaringen af te leggen aan de reeds talrijk verzamelde pers. "Jaja, die ogenschijnlijk snoezige juffrouw kocht in verschillende winkels in de streek kerstcadeautjes en betaalde met een bankkaart waarvan het krediet allang onder nul stond. We komen het geld van onze klanten terugvorderen. Nu steekt ze haar huis in brand om de bewijzen te vernietigen, maar daar trappen we niet in."
Ondertussen was Bavada op de plaats van de 'crimescene'. (Ja die journalisten zijn er rap bij hé, in sommige gevallen zelfs nog voor er iets gebeurd!) Omdat Bart, wegens beroepsmisvorming, al snel doorhad wat er aan de hand was kwam hij stilletjes langs de versplinterde achterdeur binnengeslopen: "Hep! psst, Piglet! Ik ben het, kom mee!"
Dat liet Piglet zich geen twee keer zeggen, ze liet de schattie alleen met de wijkagent die steeds nijdiger werd en tevergeefs probeerde van Merlina een verklaring af te nemen : "Wees nu eens redelijk meisje, je moet niet doen alsof je me niet kan horen en antwoord op mijn vragen, anders ga ik mijn knuppel eens moeten gebruiken, verdikke!!" We laten in het midden over welke knuppel de agent het had... (hmm, ja laat maar) Met een rotvaart stoven Bart en Piglet weg.
"Wat is dat hier allemaal op de achterbank, je wagen zit stampvol kerstcadeautjes ?"
"Gewonnen!" zei Bart."Ik heb deelgenomen aan 73 verschillende wedstrijden, en twee daarvan hebben géén prijs opgeleverd. En weet je wat? We gaan ze allemaal verkopen, zo kan je je schulden terug betalen!"
Piglet was hevig ontroerd, wat ben je zonder vrienden (snif) : "Wat een goed idee, maar wie is er zo gek om 71 kerstcadeau’s te willen kopen?"
---+---
"Huug. We verkopen ze aan Huug, die heeft toch geld genoeg. Op zijn werk smijten ze de briefjes door deuren en vensters, dat heeft hij zelf gezegd. En daarbij, mijn alomtegenwoordig journalistenoor heeft opgevangen dat hij een megadeal heeft gesloten met een zekere Fresco. "Neen, ik weet ook niet wie die kerel is, waarschijnlijk een louche Italiaanse maffieuze onderwereldfiguur. Met zo een naam, wat wil je? Naar het schijnt zou die gast zich onder meer bezig houden met het oplichten van verzekeringsmaatschappijen enzo... Zwaar tuig hoor, zwaar geld ook."
Piglet zuchtte: "Waar Huug zich overal mee inlaat, en het was zo een lieve jongen, het gaat echt wel bergaf met hem (snif)." (De waarheid gebied ons te vertellen dat Huug wel degelijk een deal had afgesloten met Fresco maar dat de lasterlijke beschuldigingen van Bavada volledig uit de lucht gegrepen waren. Alles was fair en zo wit als snow -snuf, euh, snif. Die ‘hoernalisten’ zijn alleen maar uit op sensatie, wat ik je brom, maar dit terzijde...)
Fresco had namelijk dé hit van het jaar in handen: samen met zijn vers aangevoerde collectie ’Aussiebums’ en de stock Marcellekes die hij van Huug had gekocht zou hij furore maken in de hippe wereld van de showbizz en televisie. Met al zijn contacten in BV-land had hij goud in handen! En dat moest gevierd worden!
---+---
Lekker thuis in Gent zat Huug nietsvermoedend braaf te babysitten en zijnschoondochter nichtje een papfles te geven (en pampers te verversen). Plots ging de bel. Het was TX.
"Huug maat, ik wil dringend van jou een setje Marcellekes kopen want ik heb gelezen dat je daar in een oogwenk alle knappe wijven mee kan versieren! Ik ben het kostbeu om die grieten vol te gieten en daarbij, op het eind van de story ben ik zelf zo teut dat ik hem niet meer, euhja, jeweetwel, ik krijg er absoluut geen beweging meer in. Dus, kom op met dat naaigrief."
"Sorry hoor TX, maar ik heb alles verkocht, je kan ze bij Fresco gratis krijgen bij aankoop van twee ‘Aussiebums’."
"Aussiebums? Verdikke maat, en waar woont die Frisco?"
Enfin, om een lang verhaal kort te maken zaten Huug (met de baby op schoot) en TX in TX’s experimentele sportboliede richting Aalst, Studio 4. Wat Huug echter niet wist was dat hij al weken gestalkt werd door twee vrouwen (van het vrouwelijk geslacht, dus...). In hun kielzog reed er een anoniem wagentje discreet achter hen aan...
---+---
Mienwijl in de Westhoek.
"Verdoemme Vandamme, wat is dat met die rammelkar van jou, het ding is gewoon niet vooruit te branden!!!" krijste Piglet.
"Sorry Piglet, maar in het Boekjesfabriekje doen ze me wel uren draaien, betalen daarintegen, ho maar...Als ik tien artikels inlever en er twee geplaatst worden mag ik al van geluk spreken. En ze betalen per gepubliceerde zin, weetjewel, uitzuigers zijn het. Ik ben al blij dat ik die auto van Dimi heb gekregen."
"Jaja, het is al wel. Schoon cadeau trouwens, zo een stuk schroot...Weetjewat, we nemen de trein naar Gent, dat zal rapper gaan, stop maar aan het station van Brugge!!!"
Zover zijn ze echter nooit geraakt. Een paar kilometer voor het station viel -met een angstwekkend doodsgereutel, de auto stil: het arme wagentje was door zijn vorige eigenaar zo erg misbruikt dat het nu finaal de geest gaf.
Piglet was in alle staten: "En waar zijn we nu? Midden in de velden! Ondertussen is het zelfs donker geworden, zo vinden we nooit het station! Het is wat! Hùùù, wat is dat ??" Piglet zweeg als versteend. (Versteende uitdrukking, ik weet het.)
Ze voelde iets heel raars onder haar voet. Toen ze dichterbij keek zag ze het duidelijker: het was het hoofd van Netsensei! De arme jongen was blijkbaar door iets geraakt geweest en lag daar bewusteloos op de weg, wat een geluk dat Bavada niet over hem heen was gereden! In zijn handen hield Netsensei een digitale camera vast. Piglet's arendsoog had het onmiddellijk gezien: "Er staan foto’s op van het station van Brugge tot hier. Hoera! Als we het ding achteruit spelen dan vinden we zo de goede weg!" Zogezegd, zogedaan. Bavada haalde alle cadeautjes uit de wagen en legde Netsensei op de achterbank "Ik sms’s Kip wel als we op de trein zitten: die moet maar een ambulance sturen, we moeten voortdoen. Op naar Gent!"
---+---
Ergens tussen Aalst en Gent trok er een vreemde stoet langs de autostrade. Voorafgegaan en getrokken door een man in monnikspij met een lange baard ratelde een huifkar met een sukkelgangetje richting Kortrijk. Op de bok zat Cecil en in de kar lagen Bernard en Bruno van kop tot teen vastgebonden met zeemanskoorden. Op de kar waren er er levensgrote affiches vastgemaakt: "Wij zijn het licht! Wij zijn de laatste verkondigers van het vrije woord! Kom met ons mee op het pad van de waarheid en de vrijheid!"
Onvoorstelbaar! Blijkbaar hadden Dimi en Cecil inderdaad het licht gezien en hadden ze afscheid genomen van al het materiële om door het leven te stappen als bedelmonniken die het vrije woord onder de mensen zouden verspreiden. (Vooral de auto van Dimi en de Cecil’s gigantische stapel apparatuur van Sony waren op de duur een loden last geworden...) Maar hoe zat het dan met de twee B’s ? Een blik in de huifkar maakte ons een pak wijzer: op de buik van Bernard hing een briefje met daarop: "Opgelet, valse profeet! Een product van De Booze!" en bij Bruno: "Opgelet, multipele persoonlijkheid! Het duistere werk van Baphomet!"
Oei! Wat waren Dimi en Cecil van plan?
"Kom op luiwammes!" gilde Cecil naar Dimi. "Als je wel met stoelen kan smijten en op de vuist gaan met een half sportstadion dan kan je ook wat harder aan de kar trekken! We moeten voor middernacht in Disneyland geraken! Ik heb namelijk een programmaatje geschreven die de Rock’n Rollercoaster in een onstopbare ‘loop’ zal zetten. We stoppen de twee B’s erin en hopelijk zijn ze na een nachtje op de coaster van de duistere krachten die in hun lijf zit verlost!"
"Ben je wel zeker dat het zal werken?": bromde Dimi door zijn baard heen.
"Ik heb het voordien al eens uitgetest op het systeem van Banksys en het werkt prima! Maak je maar geen zorgen!"
Wat echter roet in het eten zou gooien was een boliede die een paar kilometer voor Aalst met een huiveringwekkende, fenomenale (méér dan toegelaten) snelheid op de huifkar afstormde. Achter het stuur van zijn spiksplinternieuwe auto die hij in Duitsland was gaan afhalen zat Siegfried rustig een sigaar te roken...
---+---
Toen al de cadeaus op de trein naar Gent ingeladen waren besefte Bavada dat hij zijn portefeuille in de wagen had laten liggen. Op dat moment ging de deur van het coupé open: controle! Bart en Piglet konden hun ogen niet geloven: het was Hullabaloo!
"Haja, bij de VDAB zag ik een werkaanbieding als controleur. Ik heb dezelfde dag gesolliciteerd en de job onmiddellijk gekregen want niemand anders wil de levensgevaarlijke lijnen Kortrijk-Oostende-Brussel doen en daarbij: ze gingen er bij de NMBS vanuit dat je van een stroper de beste boswachter kan maken. Het allergrootste voordeel is dat ik nu alle dagen Trainboy kan zien!
"Waar moeten jullie naartoe? Gent? Dat is dan 10 Euro voor twee personen plus een toeslag voor het niet op tijd verwittigen van de treinbegeleider om op de trein te stappen zonder geldig vervoersbewijs en dan nog eens een toeslag voor al de plaats die U met al die pakjes hier inneemt. Momentje, ik reken het voor U uit !"
Piglet sloeg witheet uit: "Hulla, kan je dat nu voor één keer niet door de vingers zien? Wat is dat nu voor iets, Uw beste vrienden!?" Hulla bleef echter onverwurmbaar. De discussie die daarna tussen Piglet en Hulla in volle hevigheid losbarstte kan ik hier wegens 'welvoeglijkheidsredenen' niet reproduceren. (Uiteindelijk lezen er ook minderjarigen dit verhaal en wil ik me geen levenslange permante hostban van The Blogger Company op de hals halen.) Ondertussen reden ze ongemerkt Gent voorbij, zo heftig ging het eraan toe.
In Gent waren alle reizigers uit schrik uitgestapt, behalve de machinist die dacht: "Ik moet die locomotief dringend laten nazien: de dieselaandrijfriemen van de compressorgenerator maken deze keer een eigenaardig akelig krijsend geluid!"
---+---
Inmiddels had Kip de sms van Bavada ontvangen: "Ahhh, het is zo een lieve jongen, maar wat een verstrooide Charel hé! Die is allang vergeten dat ik tijdens de vakantie een job heb gehad als dispatcher bij een ambulancedienst. Maar goed, ik ga er wel iets op vinden." Omdat Kip een onzettend slim en bijdehand meisje is duurde het niet lang of ze kon een een ambulance lospeuteren van bij haar oude vakantiejob.
Onderweg naar Brugge kwam ze Merlina tegen. Die was kunnen weglopen uit de klauwen van de wijkagent. Samen reden ze op zoek naar Netsensei die nog steeds in de velden voor pampus lag. "Ik denk dat we hem mond-op-mondbeademing moeten geven." zei Kip tegen Merlina toen ze hem eenmaal gevonden hadden.
"Kan jij dat eventjes doen, want tenslotte heb je daar toch voor geleerd?"
Euhmmm, om een zéér lang verhaal kort te maken: Merlina verichtte een wonder en samen besloten ze alle drie naar Gent te rijden op zoek naar Piglet, Bavada en het fototoestel van Netsensei.
---+---
"Donnerwetter, was ist denn dass!?" Siegfried verslikte zich in zijn sigaar en ging volop op de rem staan. Die Audi’s hebben een ongelooflijk remsysteem want op minder dan een paar seconden verminderde hij vaart en raakte de gammele huifkar met (nog maar) een snelheid van 10 kilometer per uur! In een oogwenk lag de autostrade bezaaid met brokstukken. Dimi had van het verschieten zijn baard opgegeten, Cecil lag in de gracht te zwemmen en de twee B’s waren met zoveel touw vastgesnoerd dat dit als een stootkussen gewerkt had en op de weg lagen te kermen, gelukkig zonder veel erg.
Aan de Audi: niets, geen schrammetje. "Dat is pas ‘Vorsprung durch Technik": dacht Siegfried: "Een laklaag die niet lost bij de minste botsing! Ha, fantastisch! Anderzijds: nu ga ik echt stoppen met roken, door de sigarenwalm in mijn auto heb ik die rammelkar véél te laat gezien. Verdammt nochmal..."
Op hetzelfde ogenblik trok Bavada in de trein aan de noodrem. Hij kon de de veldslag tussen Piglet en Hulla niet langer aanzien. De machinist dacht dat er een aandrijfriem was gesprongen en gooide metéén alles dicht, wat volgens het boekje eigenlijk niet mag wegens ontsporingsgevaar. Het onvermijdelijke gebeurde: de trein slipte uit zijn rails, reed nog een paar kilometer door een aardappel- en een maïsveld en kwam ter hoogte van Melle met donderend geraas op de autostrade terecht. De ravage was ernorm: overal lagen er pakjes, de twee B’s zaten in hun touwen citaten uit Nietsche te jammeren, Cecil riep om hulp omdat zijn trui van Bikkenbergs nat aan het worden was, Piglet was tegen Bavada aan het roepen: "Zie nu! Zie nu eens wat je gedaan hebt!!!"
---+---
Op de autostrade richting Brussel konden Huug en TX hun ogen niet geloven. Ze stopten abrupt waarop een onbekend anoniem autootje prompt in hun gat reed. Kort daarop gevolgd door een ambulance die in het gat van dat anonieme onbekende autootje reed... Het was me wat!!!
---+---
SemperMagis die altijd in de velden rondliep om inspiratie op te doen voor zijn dagelijks blogstukje kon zijn verbazing niet op toen de trein hem op een meter na voorbij zoefde: "Als ik dit op mijn blog schrijf dan denkt iedereen dat ik gek geworden ben. Ik schrijf dus maar beter niets. Toch eens kijken of ik niet kan helpen, wie weet zijn het allemaal zelfstandigen in de knel die potentieel steunverlening nodig hebben...Eenmaal op de plaat des onheils aangekomen vielen de ogen uit zijn kassen: "Woaaawww! Een bloggermeeting !!!"
En of! En omdat dit een soap is moet er nog een vleugje erotiek in het verhaal: na de botsing met het anonieme wagentje waren de beide inzittenden zo versuft dat ze prompt hun redders langdurig begonnen te kussen. "En ik wou alleen maar mond-op-mondbeademing toedienen, bweuèk!" (Merlina) Voor Kip was het een nieuwe ervaring. Piglet viel in Bavada's armen. Hulla begon met de machinist te smoezen. TX was druk in gesprek met Siegfried over de kwaliteiten van Duitse wagens. De twee B's keken, nog steeds vastgebonden, diep in elkaars ogen en vonden het wel best prettig zo. Cecil kon niet van Dimi's baard afblijven. Netsensei en SemperMagis hielden een boomje over de laaste nieuwe ontwikkelingen op php- en xhtml gebied. Huug hield de baby nog stevig vast en was aan het stampvoeten: "Ik geraak dan ook nooit eens aan een lief, gvd!!!"
---+---
Om een nog langer verhaal héél kort te maken: uiteindelijk zijn ze met zijn allen in de auto van Siegfried naar Aalst gereden (er kan een heleboel volk in zo een Audi...) waar ze door Fresco allerhartelijkst zijn ontvangen en hij een berg pannekoeken heeft gebakken. Cecil heeft de rekening van Piglet kunnen aanvullen met zijn 'Banksys-truuk'. Bavada heeft er een nieuwe auto mee gekocht, enzovoort...
Uiteindelijk is iedereen in Studio 4 vredig voor de haard en onder de kerstboom in slaap gevallen. (Behalve Huug want die moest de kleine nog een papfles geven...en daarna gaan werken) >zucht< .
---+---
Aalst. Studio 4.
Iedereen ligt te ronken...
zie ik daar een genster van de open haard naar de kerstboom springen...
Oieoei, hoe gaat dit aflopen?
P.S.: Gaat Bietje als een Deus ex Machina alle inwoners redden uit het brandende inferno door eens goed op de kerstboom te pissen?
---+---
(Door: -ik zal voor mijn persoonlijke veiligheid maar een pseudoniem gebruiken: Nonkel Sint-Pieter)
Ergens Ten Westen van het Land
Piglet zag het helemaal niet meer zitten, ze was lijkbleek en een instorting nabij. De brandweer was net vertrokken, de wijkagent stond nog ijverig te noteren aan wat er overbleef van de keukentafel en nu stonden deurwaarders in drommen voor haar (en Merlina's) huisje. Hoe was het zover kunnen komen? Laten we beginnen bij het begin:
De schattie had een boekje op zolder gevonden met allerlei recepten (onder meer ook voor Chinees eindejaarsvuurwerk) en had het lumineuze idee gekregen om dat uit te proberen met als gevolg dat de halve keuken (en een deel van de woonkamer) door de ontploffing die erop volgde er gewoonweg niet meer was. "Moest dat nu zo nodig met een snelkookpan, gie calle!!!" gilde Piggie. Merlina kon geen pap meer zeggen, en daarbij: met haar trommelvliezen die naar de filistijnen waren kon ze Piglet toch niet horen. Ze snikte alleen maar: "Nu gaan de katten niet meer in de kerstboom kunnen hangen, nah!" Ondertussen werden de deurwaarders ongeduldig en begonnen verklaringen af te leggen aan de reeds talrijk verzamelde pers. "Jaja, die ogenschijnlijk snoezige juffrouw kocht in verschillende winkels in de streek kerstcadeautjes en betaalde met een bankkaart waarvan het krediet allang onder nul stond. We komen het geld van onze klanten terugvorderen. Nu steekt ze haar huis in brand om de bewijzen te vernietigen, maar daar trappen we niet in."
Ondertussen was Bavada op de plaats van de 'crimescene'. (Ja die journalisten zijn er rap bij hé, in sommige gevallen zelfs nog voor er iets gebeurd!) Omdat Bart, wegens beroepsmisvorming, al snel doorhad wat er aan de hand was kwam hij stilletjes langs de versplinterde achterdeur binnengeslopen: "Hep! psst, Piglet! Ik ben het, kom mee!"
Dat liet Piglet zich geen twee keer zeggen, ze liet de schattie alleen met de wijkagent die steeds nijdiger werd en tevergeefs probeerde van Merlina een verklaring af te nemen : "Wees nu eens redelijk meisje, je moet niet doen alsof je me niet kan horen en antwoord op mijn vragen, anders ga ik mijn knuppel eens moeten gebruiken, verdikke!!" We laten in het midden over welke knuppel de agent het had... (hmm, ja laat maar) Met een rotvaart stoven Bart en Piglet weg.
"Wat is dat hier allemaal op de achterbank, je wagen zit stampvol kerstcadeautjes ?"
"Gewonnen!" zei Bart."Ik heb deelgenomen aan 73 verschillende wedstrijden, en twee daarvan hebben géén prijs opgeleverd. En weet je wat? We gaan ze allemaal verkopen, zo kan je je schulden terug betalen!"
Piglet was hevig ontroerd, wat ben je zonder vrienden (snif) : "Wat een goed idee, maar wie is er zo gek om 71 kerstcadeau’s te willen kopen?"
"Huug. We verkopen ze aan Huug, die heeft toch geld genoeg. Op zijn werk smijten ze de briefjes door deuren en vensters, dat heeft hij zelf gezegd. En daarbij, mijn alomtegenwoordig journalistenoor heeft opgevangen dat hij een megadeal heeft gesloten met een zekere Fresco. "Neen, ik weet ook niet wie die kerel is, waarschijnlijk een louche Italiaanse maffieuze onderwereldfiguur. Met zo een naam, wat wil je? Naar het schijnt zou die gast zich onder meer bezig houden met het oplichten van verzekeringsmaatschappijen enzo... Zwaar tuig hoor, zwaar geld ook."
Piglet zuchtte: "Waar Huug zich overal mee inlaat, en het was zo een lieve jongen, het gaat echt wel bergaf met hem (snif)." (De waarheid gebied ons te vertellen dat Huug wel degelijk een deal had afgesloten met Fresco maar dat de lasterlijke beschuldigingen van Bavada volledig uit de lucht gegrepen waren. Alles was fair en zo wit als snow -snuf, euh, snif. Die ‘hoernalisten’ zijn alleen maar uit op sensatie, wat ik je brom, maar dit terzijde...)
Fresco had namelijk dé hit van het jaar in handen: samen met zijn vers aangevoerde collectie ’Aussiebums’ en de stock Marcellekes die hij van Huug had gekocht zou hij furore maken in de hippe wereld van de showbizz en televisie. Met al zijn contacten in BV-land had hij goud in handen! En dat moest gevierd worden!
Lekker thuis in Gent zat Huug nietsvermoedend braaf te babysitten en zijn
"Huug maat, ik wil dringend van jou een setje Marcellekes kopen want ik heb gelezen dat je daar in een oogwenk alle knappe wijven mee kan versieren! Ik ben het kostbeu om die grieten vol te gieten en daarbij, op het eind van de story ben ik zelf zo teut dat ik hem niet meer, euhja, jeweetwel, ik krijg er absoluut geen beweging meer in. Dus, kom op met dat naaigrief."
"Sorry hoor TX, maar ik heb alles verkocht, je kan ze bij Fresco gratis krijgen bij aankoop van twee ‘Aussiebums’."
"Aussiebums? Verdikke maat, en waar woont die Frisco?"
Enfin, om een lang verhaal kort te maken zaten Huug (met de baby op schoot) en TX in TX’s experimentele sportboliede richting Aalst, Studio 4. Wat Huug echter niet wist was dat hij al weken gestalkt werd door twee vrouwen (van het vrouwelijk geslacht, dus...). In hun kielzog reed er een anoniem wagentje discreet achter hen aan...
Mienwijl in de Westhoek.
"Verdoemme Vandamme, wat is dat met die rammelkar van jou, het ding is gewoon niet vooruit te branden!!!" krijste Piglet.
"Sorry Piglet, maar in het Boekjesfabriekje doen ze me wel uren draaien, betalen daarintegen, ho maar...Als ik tien artikels inlever en er twee geplaatst worden mag ik al van geluk spreken. En ze betalen per gepubliceerde zin, weetjewel, uitzuigers zijn het. Ik ben al blij dat ik die auto van Dimi heb gekregen."
"Jaja, het is al wel. Schoon cadeau trouwens, zo een stuk schroot...Weetjewat, we nemen de trein naar Gent, dat zal rapper gaan, stop maar aan het station van Brugge!!!"
Zover zijn ze echter nooit geraakt. Een paar kilometer voor het station viel -met een angstwekkend doodsgereutel, de auto stil: het arme wagentje was door zijn vorige eigenaar zo erg misbruikt dat het nu finaal de geest gaf.
Piglet was in alle staten: "En waar zijn we nu? Midden in de velden! Ondertussen is het zelfs donker geworden, zo vinden we nooit het station! Het is wat! Hùùù, wat is dat ??" Piglet zweeg als versteend. (Versteende uitdrukking, ik weet het.)
Ze voelde iets heel raars onder haar voet. Toen ze dichterbij keek zag ze het duidelijker: het was het hoofd van Netsensei! De arme jongen was blijkbaar door iets geraakt geweest en lag daar bewusteloos op de weg, wat een geluk dat Bavada niet over hem heen was gereden! In zijn handen hield Netsensei een digitale camera vast. Piglet's arendsoog had het onmiddellijk gezien: "Er staan foto’s op van het station van Brugge tot hier. Hoera! Als we het ding achteruit spelen dan vinden we zo de goede weg!" Zogezegd, zogedaan. Bavada haalde alle cadeautjes uit de wagen en legde Netsensei op de achterbank "Ik sms’s Kip wel als we op de trein zitten: die moet maar een ambulance sturen, we moeten voortdoen. Op naar Gent!"
Ergens tussen Aalst en Gent trok er een vreemde stoet langs de autostrade. Voorafgegaan en getrokken door een man in monnikspij met een lange baard ratelde een huifkar met een sukkelgangetje richting Kortrijk. Op de bok zat Cecil en in de kar lagen Bernard en Bruno van kop tot teen vastgebonden met zeemanskoorden. Op de kar waren er er levensgrote affiches vastgemaakt: "Wij zijn het licht! Wij zijn de laatste verkondigers van het vrije woord! Kom met ons mee op het pad van de waarheid en de vrijheid!"
Onvoorstelbaar! Blijkbaar hadden Dimi en Cecil inderdaad het licht gezien en hadden ze afscheid genomen van al het materiële om door het leven te stappen als bedelmonniken die het vrije woord onder de mensen zouden verspreiden. (Vooral de auto van Dimi en de Cecil’s gigantische stapel apparatuur van Sony waren op de duur een loden last geworden...) Maar hoe zat het dan met de twee B’s ? Een blik in de huifkar maakte ons een pak wijzer: op de buik van Bernard hing een briefje met daarop: "Opgelet, valse profeet! Een product van De Booze!" en bij Bruno: "Opgelet, multipele persoonlijkheid! Het duistere werk van Baphomet!"
Oei! Wat waren Dimi en Cecil van plan?
"Kom op luiwammes!" gilde Cecil naar Dimi. "Als je wel met stoelen kan smijten en op de vuist gaan met een half sportstadion dan kan je ook wat harder aan de kar trekken! We moeten voor middernacht in Disneyland geraken! Ik heb namelijk een programmaatje geschreven die de Rock’n Rollercoaster in een onstopbare ‘loop’ zal zetten. We stoppen de twee B’s erin en hopelijk zijn ze na een nachtje op de coaster van de duistere krachten die in hun lijf zit verlost!"
"Ben je wel zeker dat het zal werken?": bromde Dimi door zijn baard heen.
"Ik heb het voordien al eens uitgetest op het systeem van Banksys en het werkt prima! Maak je maar geen zorgen!"
Wat echter roet in het eten zou gooien was een boliede die een paar kilometer voor Aalst met een huiveringwekkende, fenomenale (méér dan toegelaten) snelheid op de huifkar afstormde. Achter het stuur van zijn spiksplinternieuwe auto die hij in Duitsland was gaan afhalen zat Siegfried rustig een sigaar te roken...
Toen al de cadeaus op de trein naar Gent ingeladen waren besefte Bavada dat hij zijn portefeuille in de wagen had laten liggen. Op dat moment ging de deur van het coupé open: controle! Bart en Piglet konden hun ogen niet geloven: het was Hullabaloo!
"Haja, bij de VDAB zag ik een werkaanbieding als controleur. Ik heb dezelfde dag gesolliciteerd en de job onmiddellijk gekregen want niemand anders wil de levensgevaarlijke lijnen Kortrijk-Oostende-Brussel doen en daarbij: ze gingen er bij de NMBS vanuit dat je van een stroper de beste boswachter kan maken. Het allergrootste voordeel is dat ik nu alle dagen Trainboy kan zien!
"Waar moeten jullie naartoe? Gent? Dat is dan 10 Euro voor twee personen plus een toeslag voor het niet op tijd verwittigen van de treinbegeleider om op de trein te stappen zonder geldig vervoersbewijs en dan nog eens een toeslag voor al de plaats die U met al die pakjes hier inneemt. Momentje, ik reken het voor U uit !"
Piglet sloeg witheet uit: "Hulla, kan je dat nu voor één keer niet door de vingers zien? Wat is dat nu voor iets, Uw beste vrienden!?" Hulla bleef echter onverwurmbaar. De discussie die daarna tussen Piglet en Hulla in volle hevigheid losbarstte kan ik hier wegens 'welvoeglijkheidsredenen' niet reproduceren. (Uiteindelijk lezen er ook minderjarigen dit verhaal en wil ik me geen levenslange permante hostban van The Blogger Company op de hals halen.) Ondertussen reden ze ongemerkt Gent voorbij, zo heftig ging het eraan toe.
In Gent waren alle reizigers uit schrik uitgestapt, behalve de machinist die dacht: "Ik moet die locomotief dringend laten nazien: de dieselaandrijfriemen van de compressorgenerator maken deze keer een eigenaardig akelig krijsend geluid!"
Inmiddels had Kip de sms van Bavada ontvangen: "Ahhh, het is zo een lieve jongen, maar wat een verstrooide Charel hé! Die is allang vergeten dat ik tijdens de vakantie een job heb gehad als dispatcher bij een ambulancedienst. Maar goed, ik ga er wel iets op vinden." Omdat Kip een onzettend slim en bijdehand meisje is duurde het niet lang of ze kon een een ambulance lospeuteren van bij haar oude vakantiejob.
Onderweg naar Brugge kwam ze Merlina tegen. Die was kunnen weglopen uit de klauwen van de wijkagent. Samen reden ze op zoek naar Netsensei die nog steeds in de velden voor pampus lag. "Ik denk dat we hem mond-op-mondbeademing moeten geven." zei Kip tegen Merlina toen ze hem eenmaal gevonden hadden.
"Kan jij dat eventjes doen, want tenslotte heb je daar toch voor geleerd?"
Euhmmm, om een zéér lang verhaal kort te maken: Merlina verichtte een wonder en samen besloten ze alle drie naar Gent te rijden op zoek naar Piglet, Bavada en het fototoestel van Netsensei.
"Donnerwetter, was ist denn dass!?" Siegfried verslikte zich in zijn sigaar en ging volop op de rem staan. Die Audi’s hebben een ongelooflijk remsysteem want op minder dan een paar seconden verminderde hij vaart en raakte de gammele huifkar met (nog maar) een snelheid van 10 kilometer per uur! In een oogwenk lag de autostrade bezaaid met brokstukken. Dimi had van het verschieten zijn baard opgegeten, Cecil lag in de gracht te zwemmen en de twee B’s waren met zoveel touw vastgesnoerd dat dit als een stootkussen gewerkt had en op de weg lagen te kermen, gelukkig zonder veel erg.
Aan de Audi: niets, geen schrammetje. "Dat is pas ‘Vorsprung durch Technik": dacht Siegfried: "Een laklaag die niet lost bij de minste botsing! Ha, fantastisch! Anderzijds: nu ga ik echt stoppen met roken, door de sigarenwalm in mijn auto heb ik die rammelkar véél te laat gezien. Verdammt nochmal..."
Op hetzelfde ogenblik trok Bavada in de trein aan de noodrem. Hij kon de de veldslag tussen Piglet en Hulla niet langer aanzien. De machinist dacht dat er een aandrijfriem was gesprongen en gooide metéén alles dicht, wat volgens het boekje eigenlijk niet mag wegens ontsporingsgevaar. Het onvermijdelijke gebeurde: de trein slipte uit zijn rails, reed nog een paar kilometer door een aardappel- en een maïsveld en kwam ter hoogte van Melle met donderend geraas op de autostrade terecht. De ravage was ernorm: overal lagen er pakjes, de twee B’s zaten in hun touwen citaten uit Nietsche te jammeren, Cecil riep om hulp omdat zijn trui van Bikkenbergs nat aan het worden was, Piglet was tegen Bavada aan het roepen: "Zie nu! Zie nu eens wat je gedaan hebt!!!"
Op de autostrade richting Brussel konden Huug en TX hun ogen niet geloven. Ze stopten abrupt waarop een onbekend anoniem autootje prompt in hun gat reed. Kort daarop gevolgd door een ambulance die in het gat van dat anonieme onbekende autootje reed... Het was me wat!!!
SemperMagis die altijd in de velden rondliep om inspiratie op te doen voor zijn dagelijks blogstukje kon zijn verbazing niet op toen de trein hem op een meter na voorbij zoefde: "Als ik dit op mijn blog schrijf dan denkt iedereen dat ik gek geworden ben. Ik schrijf dus maar beter niets. Toch eens kijken of ik niet kan helpen, wie weet zijn het allemaal zelfstandigen in de knel die potentieel steunverlening nodig hebben...Eenmaal op de plaat des onheils aangekomen vielen de ogen uit zijn kassen: "Woaaawww! Een bloggermeeting !!!"
En of! En omdat dit een soap is moet er nog een vleugje erotiek in het verhaal: na de botsing met het anonieme wagentje waren de beide inzittenden zo versuft dat ze prompt hun redders langdurig begonnen te kussen. "En ik wou alleen maar mond-op-mondbeademing toedienen, bweuèk!" (Merlina) Voor Kip was het een nieuwe ervaring. Piglet viel in Bavada's armen. Hulla begon met de machinist te smoezen. TX was druk in gesprek met Siegfried over de kwaliteiten van Duitse wagens. De twee B's keken, nog steeds vastgebonden, diep in elkaars ogen en vonden het wel best prettig zo. Cecil kon niet van Dimi's baard afblijven. Netsensei en SemperMagis hielden een boomje over de laaste nieuwe ontwikkelingen op php- en xhtml gebied. Huug hield de baby nog stevig vast en was aan het stampvoeten: "Ik geraak dan ook nooit eens aan een lief, gvd!!!"
Om een nog langer verhaal héél kort te maken: uiteindelijk zijn ze met zijn allen in de auto van Siegfried naar Aalst gereden (er kan een heleboel volk in zo een Audi...) waar ze door Fresco allerhartelijkst zijn ontvangen en hij een berg pannekoeken heeft gebakken. Cecil heeft de rekening van Piglet kunnen aanvullen met zijn 'Banksys-truuk'. Bavada heeft er een nieuwe auto mee gekocht, enzovoort...
Uiteindelijk is iedereen in Studio 4 vredig voor de haard en onder de kerstboom in slaap gevallen. (Behalve Huug want die moest de kleine nog een papfles geven...en daarna gaan werken) >zucht< .
Aalst. Studio 4.
Iedereen ligt te ronken...
zie ik daar een genster van de open haard naar de kerstboom springen...
Oieoei, hoe gaat dit aflopen?
P.S.: Gaat Bietje als een Deus ex Machina alle inwoners redden uit het brandende inferno door eens goed op de kerstboom te pissen?
(Door: -ik zal voor mijn persoonlijke veiligheid maar een pseudoniem gebruiken: Nonkel Sint-Pieter)
vrijdag, december 10, 2004
UREN DAGEN NICHTEN (32) De marcellekes
Huug zit in zak in as. Niet alleen wordt hij enkel maar door Dykes and the City en The Girlfriend gecruised, ook de verkoop van Marcellekes loopt als een trein... bij het potteuse gedeelte van de bevolking. "Ze zijn fan-tas-tisch", aldus Merlina die zich hiermee de pin-up van de lesbische wereld kan noemen. Flatterend, ja, maar toch niet het effect waar Huug op gehoopt had. Ten einde raad wendt hij zich dan maar tot psychoPiglet, maar deze heeft het te druk met cadeautjes kopen voor de halve wereldbevolking. "Hier Piglet, marcellekes! Geef ze aan mannen! Aan homo's! Alsjeblieft! Fresco vroeg er laatst nog één" krijst Huug. Maar Piglet heeft er geen oren naar.
Bietje oogst veel succes met zijn nieuwe theemuts en wordt gretig gefotografeerd door japanse toeristen in Dublin. Ook daar wordt hij een cultfiguur en hij ziet zich genoodzaakt zijn Westvlaamse tour uit te breiden met Japan. Dimi heeft het moeilijk. Zonder theemuts hangt zijn nektapijtje er maar slapjes bij. Hij overweegt om het af te knippen en te vervangen door een permanentje. Misschien eerst te rade gaan bij Baloo, de stijlgoeroe der lage landen? Deze heeft van trainspotten zijn beroep gemaakt en kan enkel nog gevonden worden in Gent Sint Pieters met een nep-kepie van de NMBS op zijn hoofd. Dimi overweegt ernstig om het hoofddeksel te stelen.
Bavada ziet de kans schoon om zijn grote nieuws bekend te maken. In het nieuwe jaar laat hij zich ombouwen tot een vrouw en laat hij zich Bava Binoche noemen! Om hun relatie te redden besluit Kip om dan maar om lesbisch te worden en ze schaft zich alvast een Marcelleke aan.
Raakt Huug zijn marcellekes nog kwijt aan mannen? Wordt hij lesbisch?
Raken Dykes en The Girlfriend nog uit den Delhaize?
Krijgt Fresco een kerstcadeau?
Heeft Merlina koud in haar Marcelleke?
Blijft Bietje in Japan?
Vindt Piglet schuldbemiddeling?
Wanneer koopt Kip haar eerste salopet en Bava Binoche haar eerste naaldhakken?
Hoe zit het met Dimi's gouden lokken?
Wordt Baloo gearresteerd voor stalking van treinen?
Dit. Of iets geheeeeeeeeel anders. In UrenDagenNichten 33!....
(Door Piglet)
Bietje oogst veel succes met zijn nieuwe theemuts en wordt gretig gefotografeerd door japanse toeristen in Dublin. Ook daar wordt hij een cultfiguur en hij ziet zich genoodzaakt zijn Westvlaamse tour uit te breiden met Japan. Dimi heeft het moeilijk. Zonder theemuts hangt zijn nektapijtje er maar slapjes bij. Hij overweegt om het af te knippen en te vervangen door een permanentje. Misschien eerst te rade gaan bij Baloo, de stijlgoeroe der lage landen? Deze heeft van trainspotten zijn beroep gemaakt en kan enkel nog gevonden worden in Gent Sint Pieters met een nep-kepie van de NMBS op zijn hoofd. Dimi overweegt ernstig om het hoofddeksel te stelen.
Bavada ziet de kans schoon om zijn grote nieuws bekend te maken. In het nieuwe jaar laat hij zich ombouwen tot een vrouw en laat hij zich Bava Binoche noemen! Om hun relatie te redden besluit Kip om dan maar om lesbisch te worden en ze schaft zich alvast een Marcelleke aan.
Raakt Huug zijn marcellekes nog kwijt aan mannen? Wordt hij lesbisch?
Raken Dykes en The Girlfriend nog uit den Delhaize?
Krijgt Fresco een kerstcadeau?
Heeft Merlina koud in haar Marcelleke?
Blijft Bietje in Japan?
Vindt Piglet schuldbemiddeling?
Wanneer koopt Kip haar eerste salopet en Bava Binoche haar eerste naaldhakken?
Hoe zit het met Dimi's gouden lokken?
Wordt Baloo gearresteerd voor stalking van treinen?
Dit. Of iets geheeeeeeeeel anders. In UrenDagenNichten 33!....
(Door Piglet)
vrijdag, december 03, 2004
UREN DAGEN NICHTEN (31)
Uren Dagen Nichten heeft een tijdlang stil gelegen, maar dat kan niet gezegd worden van de hoofdrolspelers. Na zo'n half jaar afwezigheid pikken we de draad weer op. Piglet en Merlina zijn ondertussen gaan samenwonen en dat brengt een en ander met zich mee. De drie kittens die ze om redenen van schattigheid hadden in huis genomen, hebben ondertussen het heft in handen genomen, en zwaaien de plak. Kiwi heeft zich opgewerkt als gezinshoofd en deelt de lakens uit, niet zelden nadat hij ze eerst vakkundig in reepjes heeft gescheurd.
Mede daardoor denkt Piglet ondertussen ernstig na over het opstarten van 'PsychoPiglet', een site waar iedereen met psychische, psychologische of zelfs psychopatische problemen zal terechtkunnen. Dimi heeft al zeven sessies vastgelegd want sinds zijn zesde blogzintuig is dolgedraaid is Dimi compleet het noorden kwijt. Hij had zijn Kazachse theemuts weer opgezet en viel willekeurig mensen lastig in het straatbeeld.
Zo ook Kip. Kip werd recent door Dimi aangeklampt met het verzoek of hij eens mocht 'friemelen'. Bavada was evenwel in de buurt en sloeg Dimi een fabriekjesblauw oog, waarna hij hem ergens in een dok dumpte.
Daar werd hij ontdekt door Hulla, die er foto's aan het nemen was voor zijn geroemde 'Abandoned Places'-reeks. Die vloekte eens serieus want Dimi verknoeide door zijn ronddobberen wel een sublieme compositie. Hulla dumpte Dimi dan maar weer in het blauwe fabriekje, en vervolgde zijn weg naar het kleurenfabriekje, binnenkort trouwens ook een 'abandoned place'...
De Kazachse theemuts was evenwel blijven liggen in het dok en spoelde middels een gunstige stroming enige tijd later aan in Dublin, waar Bietje het kleinood vond. Sinds die z'n Depeche Mode-mutske kwijt is heeft zijn glimmende hoofd serieus te lijden onder de meedogenloze Ierse weersomstandigheden en dus zette Bietje de muts meteen op zijn hoofd. Aardig meegenomen is dat de muts perfect samengaat met Bietjes marcelleke.. Een marcelleke waarin vreemd genoeg de naam van Nonkel Huug geborduurd staat.
Vreemd... Hebben Bietje en Huug elkaar dan al ergens ontmoet???
[Door Bavada]
Uren Dagen Nichten heeft een tijdlang stil gelegen, maar dat kan niet gezegd worden van de hoofdrolspelers. Na zo'n half jaar afwezigheid pikken we de draad weer op. Piglet en Merlina zijn ondertussen gaan samenwonen en dat brengt een en ander met zich mee. De drie kittens die ze om redenen van schattigheid hadden in huis genomen, hebben ondertussen het heft in handen genomen, en zwaaien de plak. Kiwi heeft zich opgewerkt als gezinshoofd en deelt de lakens uit, niet zelden nadat hij ze eerst vakkundig in reepjes heeft gescheurd.
Mede daardoor denkt Piglet ondertussen ernstig na over het opstarten van 'PsychoPiglet', een site waar iedereen met psychische, psychologische of zelfs psychopatische problemen zal terechtkunnen. Dimi heeft al zeven sessies vastgelegd want sinds zijn zesde blogzintuig is dolgedraaid is Dimi compleet het noorden kwijt. Hij had zijn Kazachse theemuts weer opgezet en viel willekeurig mensen lastig in het straatbeeld.
Zo ook Kip. Kip werd recent door Dimi aangeklampt met het verzoek of hij eens mocht 'friemelen'. Bavada was evenwel in de buurt en sloeg Dimi een fabriekjesblauw oog, waarna hij hem ergens in een dok dumpte.
Daar werd hij ontdekt door Hulla, die er foto's aan het nemen was voor zijn geroemde 'Abandoned Places'-reeks. Die vloekte eens serieus want Dimi verknoeide door zijn ronddobberen wel een sublieme compositie. Hulla dumpte Dimi dan maar weer in het blauwe fabriekje, en vervolgde zijn weg naar het kleurenfabriekje, binnenkort trouwens ook een 'abandoned place'...
De Kazachse theemuts was evenwel blijven liggen in het dok en spoelde middels een gunstige stroming enige tijd later aan in Dublin, waar Bietje het kleinood vond. Sinds die z'n Depeche Mode-mutske kwijt is heeft zijn glimmende hoofd serieus te lijden onder de meedogenloze Ierse weersomstandigheden en dus zette Bietje de muts meteen op zijn hoofd. Aardig meegenomen is dat de muts perfect samengaat met Bietjes marcelleke.. Een marcelleke waarin vreemd genoeg de naam van Nonkel Huug geborduurd staat.
Vreemd... Hebben Bietje en Huug elkaar dan al ergens ontmoet???
[Door Bavada]
