Uren Dagen Nichten

Ik zat op het bed, naakt, nauwelijks nog bedekt door de katoenen lakens die me deze nacht nog hadden warm gehouden. Het was nog halfduister in de slaapkamer. Ik dacht na over de bijna voorbije nacht. Hoe ik hem toevallig had tegengekomen, hoe we diepe gesprekken hadden gehad in het gezellige sfeercafeetje en hoe dat éne glas te veel me had uitnodigd, eerst in zijn armen, nadien bij hem tussen de lakens. We hadden eerst innig gekust, zijn lippen zacht tegen de mijne. Zijn hand verkende de weg van mijn hals tot onderaan mijn rug... Zijn vingers cirkelden rond mijn tepels en zachtjes drukte hij deze stijve nopjes in als waren het kleine zachte knopjes die hij heel behendig wist te bedienen. Wanneer hij klaar was met me zacht te strelen, ging hij met zijn ene hand door mijn haren en greep ze vast... Hij hield ze strak vast en trok zo mijn hoofd wat naar achteren... Zijn lippen hadden nu een prooi gevonden in mijn nek en zo begon hij me gretig te zoenen en te likken. Ik vond het heerlijk, zo gegrepen te worden, gedwongen in een vaste positie... Deze nacht had ik de hemel leren kennen...

Ik keek naast me... Daar lag hij, de knul die me had beklommen. Hij sliep, vast nagenietend. De zon was net wakker geworden en straalde haar eerste licht door de lamellen van de slaapkamer. Ik stond op en verkende de kamer op zoek naar de deur die me naar de badkamer zou leiden. De kamer was sober... buiten het bed en de nachttafel met de wekkerradio was niet veel meer te bespeuren dan enkele koffers in de hoek, en een oude sok bij de kamerdeur. Ik stond voorzichtig op en opende de deur. Ze mondde uit op de gang. Rechts zag ik de open badkamerdeur... De hete douche was zalig... Ik nam een van de handdoeken die over de radiator hing en nadat ik mezelf had afgedroogd, wond ik hem rond me en keerde terug naar de slaapkamer...

Net voor ik wou binnengaan zag ik door de kier dat hij wakker was geworden. Hij zat op het bed, net zoals ik daar had gezeten een half uurtje daarvoor. Zijn zwarte haren wat in de war. Toen zag ik de traan... Ze had haar spoor op zijn wang gelaten en hing nu onderaan zijn kin. Voorzichtig duwde ik de deur open... Hij keek op, verward. Ik glimlachtte, hij staarde me aan... "Hey", wist ik tegen hem te zeggen die hij beantwoordde met een "Hey" terug. Ik zette me naast hem op het bed en vroeg me waarom hij had gehuild. Hij vertelde me dat ik zijn "eerste" was, dat hij nu wel echt homo moest zijn. Van de stoere krijger die me vannacht had veroverd bleef nu maar kleine dreumes meer over. Ik omarmde hem en probeerde hem te wat troosten. Kort daarop namen we afscheid. Hij ging gaan werken en ik trok huiswaarts.

Een uurtje later was ik weer in mijn eigen vertrouwde flat. Ik stond nog even stil bij de nacht die ik had beleefd en ging toen ontbijten.
Misschien dat ik deze avond hem terug ontmoet in dat cafeetje van gisteren…

*** Dit is maar een probeerseltje, misschien dat ik het nog terug kom veranderen, uitbreiden... Hope you like it! [Door Fré]